Μελέτες επικύρωσης

Οποιαδήποτε δίαιτα που περιορίζει τις θερμίδες θα έχει ως αποτέλεσμα αντίστοιχη απώλεια βάρους. Ωστόσο, το ίδιο δεν ισχύει και ως προς το ποια είναι η πηγή αυτής της απώλειας βάρους. Η απώλεια βάρους μπορεί να προκληθεί και  από αφυδάτωση και από κανιβαλισμό της μυϊκής μάζας και των οργάνων (όπως οι χαμηλής περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες δίαιτες), όπου φυσικά δεν έχει οφέλη για την υγεία. Μόνο όταν η απώλεια βάρους είναι από το αποθηκευμένο λίπος έχετε κερδίσει οφέλη για την υγεία. Εδώ, η Διατροφική Ζώνη έχει αποδειχθεί ότι είναι ανώτερη από όλες τις άλλες δίαιτες στο κάψιμο του λίπους πιο γρήγορα (1-4). Έχει αποδειχθεί ότι αν ένα άτομο έχει υψηλή ινσουλίνη, τότε η Διατροφική Ζώνη είναι επίσης κορυφαία στην απώλεια βάρους (5,6). Μια πρόσφατη μελέτη από το New England Journal of Medicine δείχνει ότι μια διατροφή παρόμοια με τη Διατροφική Ζώνη είναι ανώτερη από άλλες και είναι πιο δύσκολο μετά να ανακτηθεί το χαμένο βάρος (7). Αυτό πιθανώς προκλήθηκε από την αίσθηση κορεσμού που προκαλείται από τη Διατροφική Ζώνη σε σύγκριση με άλλες δίαιτες (1,8,9).

Κατά γενική ομολογία στην ερευνητική βιβλιογραφία η Διατροφική Ζώνη είναι ανώτερη για τη μείωση των κυτταρικών φλεγμονών (10-12). Δεδομένου ότι η κυτταρική φλεγμονή αποτελεί την κινητήρια δύναμη για τη χρόνια νόσο, τότε αυτό πρέπει να είναι ο απώτερος στόχος οποιασδήποτε δίαιτας.

Η ειρωνεία είναι ότι η δίαιτα Ornish εξακολουθεί να θεωρείται μία από τις καλύτερες διατροφές για τις καρδιακές παθήσεις, καθώς τα δημοσιευμένα στοιχεία δείχνουν ότι πολλοί άνθρωποι είχαν θανατηφόρα εμφράγματα κάνοντας την δίαιτα Ornish σε σύγκριση με μία δίαιτα ελέγχου (13). Από την άλλη πλευρά, οι δίαιτες με την ίδια ισορροπία πρωτεϊνών, υδατανθράκων και λίπους, όπως η Διατροφική Ζώνη έχει αποδειχθεί ότι είναι κατάλληλη για την μείωση των καρδιαγγειακών νόσων, όπως και της χοληστερόλης και της ινσουλίνης (14,15).

Η πρώτη δημοσίευση που επικυρώνει τα οφέλη της δίαιτας της Ζώνης στη θεραπεία του διαβήτη εμφανίστηκε το 1998 (16). Από τότε έχουν υπάρξει αρκετές άλλες μελέτες που δείχνουν την ικανότητα της σύνθεσης της διατροφικής ζώνης να μειώνει τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα (17-20). Το 2005, το Joslin Diabetes Research Center στο Harvard Medical School ανακοίνωσε νέες διατροφικές οδηγίες για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας και του διαβήτη. Αυτές οι διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές ήταν ουσιαστικά ίδιες με τη Διατροφική Ζώνη. Μελέτες που έχουν γίνει στο Κέντρο Έρευνας Διαβήτη Joslin μετά τις διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές επιβεβαιώνουν την αποτελεσματικότητα της δίαιτας της Ζώνης για τη μείωση του κινδύνου του διαβήτη (21). Αν η Διατροφική Ζώνη δεν συνιστάται για τα άτομα με διαβήτη, τότε κάποιος πρέπει να ενημερώσει το Χάρβαρντ.

Η Διατροφική Ζώνη βασίζεται σε μια καμπύλη εξισορρόπησης ανάμεσα σε πρωτεΐνη χαμηλών λιπαρών και σε χαμηλού γλυκαιμικού φορτίου υδατάνθρακες. Εάν ισορροπήσετε το πιάτο σας, σε μακροθρεπτικά συστατικά, θα είναι περίπου 40% των θερμίδων σε υδατάνθρακες, το 30% των θερμίδων σε πρωτεΐνες, και το 30% των θερμίδων σε λίπος. Επιπλέον, διαπιστώθηκε σε πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ ότι στη Διατροφική Ζώνη παρέχονται μεγαλύτερες ποσότητες μικροθρεπτικών συστατικών, βιταμινών, μετάλων και ιχνοστοιχείων από οποιαδήποτε άλλη δίαιτα (22).

1. Skov AR, Toubro S, Ronn B, Holm L, and Astrup A. “Randomized trial on protein vs carbohydrate in ad libitum fat reduced diet for the treatment of obesity.” Int J Obes Relat Metab Disord 23: 528-536 (1999)
2. Layman DK, Boileau RA, Erickson DJ, Painter JE, Shiue H, Sather C, and Christou DD. “A reduced ratio of dietary carbohydrate to protein improves body composition and blood lipid profiles during weight loss in adult women.” J Nutr 133: 411-417 (2003)
3. Fontani G, Corradeschi F, Felici A, Alfatti F, Bugarini R, Fiaschi AI, Cerretani D, Montorfano G, Rizzo AM, and Berra B. “Blood profiles, body fat and mood state in healthy subjects on different diets supplemented with omega-3 polyunsaturated fatty acids.” Eur J Clin Invest 35: 499-507 (2005)
4. Layman DK, Evans EM, Erickson D, Seyler J, Weber J, Bagshaw D, Griel A, Psota T, and Kris-Etherton P. “A moderate-protein diet produces sustained weight loss and long-term changes in body composition and blood lipids in obese adults.” J Nutr 139: 514-521 (2009)
5. Ebbeling CB, Leidig MM, Feldman HA, Lovesky MM, and Ludwig DS. “Effects of a low-glycemic-load vs low-fat diet in obese young adults: a randomized trial.” JAMA 297: 2092-2102 (2007)
6. Pittas AG, Das SK, Hajduk CL, Golden J, Saltzman E, Stark PC, Greenberg AS, and Roberts SB. “A low-glycemic-load diet facilitates greater weight loss in overweight adults with high insulin secretion but not in overweight adults with low insulin secretion in the CALERIE Trial.” Diabetes Care 28: 2939-2941 (2005)
7. Larsen TM, Dalskov SM, van Baak M, Jebb SA, Papadaki A, Pfeiffer AF, Martinez JA, Handjieva-Darlenska T, Kunesova M, Pihlsgard M, Stender S, Holst C, Saris WH, and Astrup A. “Diets with high or low protein content and glycemic index for weight-loss maintenance.” N Engl J Med 363: 2102-2113 (2010)
8. Ludwig DS, Majzoub JA, Al-Zahrani A, Dallal GE, Blanco I, Roberts SB, Agus MS, Swain JF, Larson CL, and Eckert EA. “Dietary high-glycemic-index foods, overeating, and obesity.” Pediatrics 103: E26 (1999)
9. Agus MS, Swain JF, Larson CL, Eckert EA, and Ludwig DS. “Dietary composition and physiologic adaptations to energy restriction.” Am J Clin Nutr 71: 901-907 (2000)
10. Pereira MA, Swain J, Goldfine AB, Rifai N, and Ludwig DS. “Effects of a low-glycemic-load diet on resting energy expenditure and heart disease risk factors during weight loss.” JAMA 292: 2482-2490 (2004)
11. Pittas AG, Roberts SB, Das SK, Gilhooly CH, Saltzman E, Golden J, Stark PC, and Greenberg AS. “The effects of the dietary glycemic load on type 2 diabetes risk factors during weight loss.” Obesity 14: 2200-2209 (2006)
12. Johnston CS, Tjonn SL, Swan PD, White A, Hutchins H, and Sears B. “Ketogenic low-carbohydrate diets have no metabolic advantage over nonketogenic low-carbohydrate diets.” Am J Clin Nutr 83: 1055-1061 (2006)
13. Ornish D, Scherwitz LW, Billings JH, Brown SE, Gould KL, Merritt TA, Sparler S, Armstrong WT, Ports TA, Kirkeeide RL, Hogeboom C, and Brand RJ, “Intensive lifestyle changes for reversal of coronary heart disease.” JAMA 280: 2001-2007 (1998)
14. Wolfe BM and Piche LA. “Replacement of carbohydrate by protein in a conventional-fat diet reduces cholesterol and triglyceride concentrations in healthy normolipidemic subjects.” Clin Invest Med 22: 140-1488 (1999)
15. Dumesnil JG, Turgeon J, Tremblay A, Poirier P, Gilbert M, Gagnon L, St-Pierre S, Garneau C, Lemieux I, Pascot A, Bergeron J, and Despres JP. “Effect of a low-glycaemic index, low-fat, high-protein diet on the atherogenic metabolic risk profile of abdominally obese men.” Br J Nutr 86:557-568 (2001)
16. Markovic TP, Campbell LV, Balasubramanian S, Jenkins AB, Fleury AC, Simons LA, and Chisholm DJ. “Beneficial effect on average lipid levels from energy restriction and fat loss in obese individuals with or without type 2 diabetes.” Diabetes Care 21: 695-700 (1998)
17. Layman DK, Shiue H, Sather C, Erickson DJ, and Baum J. “Increased dietary protein modifies glucose and insulin homeostasis in adult women during weight loss.” J Nutr 133: 405-410 (2003)
18. Gannon MC, Nuttall FQ, Saeed A, Jordan K, and Hoover H. “An increase in dietary protein improves the blood glucose response in persons with type 2 diabetes.” Am J Clin Nutr 78: 734-741 (2003)
19. Nuttall FQ, Gannon MC, Saeed A, Jordan K, and Hoover H. “The metabolic response of subjects with type 2 diabetes to a high-protein, weight-maintenance diet.” J Clin Endocrinol Metab 2003 88: 3577-3583 (2003)
20. Gannon MC and Nuttall FQ. “Control of blood glucose in type 2 diabetes without weight loss by modification of diet composition.” Nutr Metab (Lond) 3: 16 (2006)
21. Hamdy O and Carver C. “The Why WAIT program: improving clinical outcomes through weight management in type 2 diabetes.” Curr Diab Rep 8: 413-420 (2008)
22. Gardner CD, Kim S, Bersamin A, Dopler-Nelson M, Otten J, Oelrich B, and Cherin R. “Micronutrient quality of weight-loss diets that focus on macronutrients: results from the A TO Z study.” Am J Clin Nutr 92: 304-312 (2010)

2. Η υπέρμετρη κατανάλωση τροφών με γλυκαιμικού δείκτη, οδηγεί στην παχυσαρκία. 
Ludwig DS, Majzoub JA, Al-Zahrani A, Dallal GE, Blanco I, Roberts SB, Agus MS, Swain JF, Larson CL, and Eckert EA. “Dietary High glycemic index foods, overeating, and obesity.”  Pediatrics 103: E26 (1999) [PUBMED]
Αυτή ήταν η πρώτη δοκιμή που συνέκρινε τη Διατροφική Ζώνη με την Διατροφή του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA), του Αμερικάνικου Συλλόγου Καρδιάς και του Αμερικάνικου Συλλόγου Διαβητικών, με τη συμμετοχή υπέρβαρων εφήβων.

3. Το διατροφικό συμπλήρωμα με  Ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα και η βιταμίνη E μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου: αποτελέσματα της δοκιμής Gruppo Italiano per lo Studio della Sopravvivenza (GISSI) -Prevenzione. 
Gruppo Italiano per lo Studio della Sopravvivenza nell’Infarto miocardico.  “Dietary supplementation with n-3 polyunsaturated fatty acids and vitamin E after myocardial infarction: results of the GISSI-Prevenzione trial.” Lancet 354:447-455 (1999) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η σχετικά μικρή δόση EPA και DHA θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στην αύξηση της επιβίωσης σε αυτούς που είχαν υποστεί καρδιακή προσβολή.

4. Η αντικατάσταση του υδατάνθρακα από την πρωτεΐνη σε μια διατροφή με κανονικά λιπαρά μειώνει τη χοληστερόλη και τις συγκεντρώσεις τριγλυκεριδίων σε υγιή άτομα με φυσιολογικά επίπεδα λιπιδίων του αίματος. 
Wolfe BM and Piche LA.  “Replacement of carbohydrate by protein in a conventional-fat diet reduces cholesterol and triglyceride concentrations in healthy normolipidemic subjects.”
Clin Invest Med 22: 140-1488 (1999) [PUBMED]
Αυτή ήταν μια από τις πρώτες δοκιμές που έδειξαν ότι η αύξηση της πρωτεΐνης με μείωση του υδατάνθρακα βελτίωσε σημαντικά τα προφίλ των λιπιδίων του αίματος.

 5. Η τυχαιοποιημένη δοκιμή της πρωτεΐνης εις βάρος του υδατάνθρακα σε μια κατά προτίμηση μειωμένη σε λίπος διατροφή για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. 
Skov AR, Toubro S, Ronn B, Holm L, and Astrup A.  “Randomized trial on protein vs carbohydrate in ad libitum fat reduced diet for the treatment of obesity.”  Int J Obes Relat Metab Disord 23: 528-536 (1999) [PUBMED]
Η έρευνα αυτή έδειξε ότι η αύξηση της πρωτεΐνης εις βάρος του υδατάνθρακα με μια κατά προτίμηση διατροφή επέφερε μεγαλύτερη απώλεια βάρους.

6. Τα Ωμέγα – 3 λιπαρά οξέα στην διπολική διαταραχή : μια προκαταρκτική διπλού δεσμού placebo-ελεγχόμενη δοκιμή. 
Stoll AL, Severus WE, Freeman MP, Rueter S, Zboyan HA, Diamond E, Cress KK, and Marangell LB. “Omega 3 fatty acids in bipolar disorder: a preliminary double-blind, placebo-controlled trial.” Arch Gen Psychiatry 56: 407-412 (1999) [PUBMED]
Αυτή η δοκιμή με υψηλές δόσεις συγκεντρώσεων EPA και DHA έδειξε ότι οι ασθενείς με διπολική κατάθλιψη παρουσίασαν σημαντική βελτίωση όταν έγινε μια συγκριτική δοκιμή με  placebo (ελαιόλαδο).

7. Η διατροφική σύνθεση και οι φυσιολογικές προσαρμογές στον περιορισμό της ενέργειας. 
Agus MS, Swain JF, Larson CL, Eckert EA, and Ludwig DS. “Dietary composition and physiologic adaptations to energy restriction.” Am J Clin Nutr 71: 901-907 (2000) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα διευρύνει τις αρχικές παρατηρήσεις για τα οφέλη της Διατροφικής Ζώνης που έγινε στο  Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ σε παχύσαρκους ενηλίκους.

8. Η επίδραση μιας χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη-χαμηλής σε λίπος-υψηλής σε πρωτεΐνη διατροφής στο  αθηρωματικό μεταβολικό προφίλ κινδύνου των παχύσαρκων (το πάχος συγκεντρώνεται γύρω από την κοιλιακή χώρα) ανδρών. 
Dumesnil JG, Turgeon J, Tremblay A, Poirier P, Gilbert M, Gagnon L, St-Pierre S, Garneau C, Lemieux I, Pascot A, Bergeron J, and Despres JP.  “Effect of a low glycaemic index – low fat – high protein diet on the atherogenic metabolic risk profile of abdominally obese men.” Br J Nutr 86:557-568 (2001) [PUBMED]
Η έρευνα έδειξε γρήγορες θετικές αλλαγές στα επίπεδα της ινσουλίνης και στα άλλα προφίλ λιπιδίων του αίματος, αφότου οι παχύσαρκοι άνδρες σταμάτησαν να ακολουθούν τη διατροφή της Αμερικάνικου Καρδιολογικού Συλλόγου και ξεκίνησαν τη Διατροφική Ζώνη.

9. Η θερμογένεση μετά το γεύμα αυξάνεται κατά 100% με μια υψηλή σε πρωτεΐνη, χαμηλή σε λίπος διατροφή σε σύγκριση με μια υψηλή σε υδατάνθρακες, χαμηλή σε λίπος διατροφή σε υγιείς νέες γυναίκες. Johnston CS, Day CS, and Swan PD.  “Postprandial thermogenesis is increased 100% on a high-protein, low-fat diet versus a high-carbohydrate, low-fat diet in healthy, young women.”  J Am Coll Nutr 21: 55-61 (2002) [PUBMED] 
Αυτή η έρευνα δείχνει ότι η Διατροφική Ζώνη παρουσιάζει πιο αυξημένη θερμογένεση από ότι μια ισοθερμιδική, υψηλή σε υδατάνθρακες διατροφή.

10. Τα επίπεδα των Ω-3 μακριάς αλυσίδας λιπαρών οξέων του αίματος και ο κίνδυνος ξαφνικού θανάτου. 
Albert CM, Campos H, Stampfer MJ, Ridker PM, Manson JE, Willett WC, and Ma J. “Blood levels of long-chain n-3 fatty acids and the risk of sudden death.” N Engl J Med 346: 1113-1118 (2002) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα δείχνει ότι τα υψηλά επίπεδα των EPA και DHA στο αίμα σχετίζεται με μια  80% μείωση του ξαφνικού καρδιακού θανάτου.

11. Η αυξημένη διατροφική πρωτεΐνη αλλάζει την ομοιόσταση της γλυκόζης και της ινσουλίνης  των ενήλικων γυναικών καθώς χάνουν βάρος.  
Layman DK, Shiue H, Sather C, Erickson DJ, and Baum J. “Increased dietary protein modifies glucose and insulin homeostasis in adult women during weight loss.” J Nutr 133: 405-410 (2003) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα δείχνει ότι η Διατροφική Ζώνη βελτιώνει σημαντικά τα επίπεδα της  γλυκόζης και της ινσουλίνης σε νηστεία κατά τη διάρκεια μειωμένης θερμιδικής λήψης συγκριτικά με την Διατροφή του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA).

12. Ο μειωμένος λόγος του υδατάνθρακα προς την πρωτεΐνη βελτιώνει την σύνθεση του σώματος και τα προφίλ των λιπιδίων του αίματος κατά τη διάρκεια απώλεια βάρους στις ενήλικες γυναίκες. 
Layman DK, Boileau RA, Erickson DJ, Painter JE, Shiue H, Sather C, and Christou DD. “A reduced ratio of dietary carbohydrate to protein improves body composition and blood lipid profiles during weight loss in adult women.” J Nutr 133: 411-417 (2003) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα δείχνει ότι σε ισοθερμιδικές διατροφές, η Διατροφική Ζώνη είναι πολύ πιο αποτελεσματική ως προς τη βελτίωση της σωματικής σύνθεσης και των προφίλ λιπιδίων του αίματος συγκριτικά με την Διατροφή του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA).

13. Αύξηση στη διατροφική πρωτεΐνη βελτιώνει την αντίδραση της γλυκόζης στα άτομα με διαβήτη τύπου 2. 
Gannon MC, Nuttall FQ, Saeed A, Jordan K, and Hoover H. “An increase in dietary protein improves the blood glucose response in persons with type 2 diabetes.” Am J Clin Nutr 78: 734-741 (2003) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η Διατροφική Ζώνη ήταν ανώτερη από την προτεινόμενη Διαβητική Διατροφή ως προς τη μείωση των γλυκαιμικών αντιδράσεων σε διαβητικούς τύπου 2 μετά το γεύμα, χωρίς να επηρεάσει το σωματικό τους βάρος.

14. Η μεταβολική αντίδραση των διαβητικών τύπου 2 από μια υψηλή σε πρωτεΐνη διατροφή (που δεν επηρεάζει το βάρος) 
Nuttall FQ, Gannon MC, Saeed A, Jordan K, and Hoover H. “The metabolic response of subjects with type 2 diabetes to a high-protein, weight-maintenance diet.” J Clin Endocrinol Metab 2003 88: 3577-3583 (2003) [PUBMED]
Η Διατροφική Ζώνη, όχι μόνο αποδείχτηκε ανώτερη ως προς τον έλεγχο της γλυκόζης των διαβητικών τύπου 2, αλλά βελτίωσε επίσης πολλές άλλες ορμονικές αντιδράσεις.

15. Η συσχέτιση των Ω-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων με τη σταθερότητα των αθηρωματικών πλακών: μια ελεγχόμενη τυχαιοποιημένη δοκιμή. 
Thies F, Garry JM, Yaqoob P, Rerkasem K, Williams J, Shearman CP, Gallagher PJ, Calder PC, and Grimble RF. “Association of n-3 polyunsaturated fatty acids with stability of atherosclerotic plaques: a randomised controlled trial.” Lancet 361: 477-485 (2003) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι θα μπορούσε να παρατηρηθεί σημαντική μείωση της φλεγμονής στις αθηροσκληρωτικές πλάκες σε σύντομο χρονικό διάστημα με τη χρήση EPA και DHA.

16. Τα Ω-3 πολυακόρεστα λιπαρά οξέα, η θανατηφόρος ισχαιμική καρδιοπάθεια, και το μη θανατηφόρο έμφραγμα του μυοκαρδίου σε μεγαλύτερους ενήλικες: Η Έρευνα για την Καρδιαγγειακή Υγεία 
Lemaitre RN, King IB, Mozaffarian D, Kuller LH, Tracy RP, and Siscovick DS. “n-3 Polyunsaturated fatty acids, fatal ischemic heart disease, and nonfatal myocardial infarction in older adults: the Cardiovascular Health Study.” Am J Clin Nutr 77: 319-325 (2003)[PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι τα αυξημένα επίπεδα του EPA και DHA στο αίμα σχετίζονταν με μια  68% μείωση των θανατηφόρων καρδιακών προσβολών.

17. Επιδράσεις μιας διατροφής χαμηλού γλυκαιμικού φορτίου στην ενέργεια που καταναλώνεται σε κατάσταση ανάπαυσης και οι παράγοντες καρδιοπάθειας κατά την απώλεια βάρους. 
Pereira MA, Swain J, Goldfine AB, Rifai N, and Ludwig DS. “Effects of a low-glycemic load diet on resting energy expenditure and heart disease risk factors during weight loss.” JAMA 292: 2482-2490 (2004) [PUBMED]
Αυτή η δοκιμή έδειξε ότι η Διατροφική Ζώνη ήταν 9 φορές πιο αποτελεσματική στη μείωση της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης από ότι η Διατροφή του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA) που προτείνεται γενικά στους καρδιοπαθείς.

18. Ο μακρόχρονος θερμιδικός περιορισμός είναι πολύ αποτελεσματικός στη μείωση του κινδύνου  της αθηροσκλήρωσης στους ανθρώπους. 
Fontana L, Meyer TE, Klein S, and Holloszy JO. “Long-term calorie restriction is highly effective in reducing the risk for atherosclerosis in humans.” Proc Natl Acad Sci U S A 101:6659-6663 (2004) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι ο θερμιδικός περιορισμός με τη χρήση μιας διατροφικής σύνθεσης παρόμοιας με αυτή της Διατροφικής Ζώνης  επιφέρει σημαντικές καρδιαγγειακές βελτιώσεις, όπως προέβλεψα στο βιβλίο μου  Η Αντιγηραντική Ζώνη που δημοσιεύτηκε το 1999.

19. Οι υψηλές σε πρωτεΐνη, χαμηλές σε λίπος διατροφές είναι αποτελεσματικές για την απώλεια βάρους και αλλάζουν θετικά τους βιοδείκτες στα υγιή άτομα. 
Johnston CS, Tjonn SL, and Swan PD. “High-protein, low-fat diets are effective for weight loss and favorably alter biomarkers in healthy adults.” J Nutr 134: 586-591 (2004) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η Διατροφική Ζώνη προκαλούσε πιο αυξημένο κορεσμό από ότι μια ισοθερμιδική, υψηλή σε υδατάνθρακες διατροφή.

20. Μια διατροφή χαμηλού γλυκαιμικού φορτίου διευκολύνει την απώλεια βάρους στους υπέρβαρους ενήλικες με υψηλή έκκριση ινσουλίνης, αλλά όχι στους υπέρβαρους ενήλικες με χαμηλή έκκριση ινσουλίνης στην  Δοκιμή CALERIE. 
Pittas AG, Das SK, Hajduk CL, Golden J, Saltzman E, Stark PC, Greenberg AS, and Roberts SB. “A low-glycemic load diet facilitates greater weight loss in overweight adults with high insulin secretion but not in overweight adults with low insulin secretion in the CALERIE Trial. ” Diabetes Care 28: 2939-2941 (2005) [PUBMED]
Αυτή ήταν η πρώτη έρευνα που έδειξε ότι τα άτομα που έχουν υψηλή αρχική αντίδραση στην ινσουλίνη θα έχουν καλύτερα αποτελέσματα με τη Διατροφική Ζώνη από ότι θα έχουν με τη Διατροφή του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ (USDA).

 21. Τα προφίλ του αίματος, το σωματικό λίπος, η ψυχολογική διάθεση στα υγιή άτομα που ακολουθούν διαφορετικές διατροφές με συμπλήρωμα Ωμέγα-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων.  
Fontani G, Corradeschi F, Felici A, Alfatti F, Bugarini R, Fiaschi AI, Cerretani D, Montorfano G, Rizzo AM, and Berra B. “Blood profiles, body fat and mood state in healthy subjects on different diets supplemented with Omega-3 polyunsaturated fatty acids.” Eur J Clin Invest 35: 499-507 (2005) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα συνέκρινε τη Διατροφική Ζώνη (40/30/30) με αυξημένες ή μειωμένες υψηλές δόσεις EPA και DHA με την συνηθισμένη διατροφή από το Εθνικό Ιταλικό Ίδρυμα Έρευνας για τη Διατροφή και τις Τροφές (55/15/30) σε υγιή άτομα. Και πάλι, η Διατροφική Ζώνη αποδείχτηκε ανώτερη.

22. Οι επιδράσεις των Ωμέγα-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων στη βελτίωση της ψυχολογικής διάθεσης και των νοητικών δυνατοτήτων στα υγιή άτομα 
Fontani G, Corradeschi F, Felici A, Alfatti F, Migliorini S, and Lodi L.“Cognitive and physiological effects of Omega-3 polyunsaturated fatty acid supplementation in healthy subjects.” Eur J Clin Invest 2005 Nov;35(11):691-699 (2005) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η υψηλή δόση EPA/DHA βελτίωσε σημαντικά τη διάθεση και τους χρόνους αντίδρασης στα υγιή άτομα.

23. Οι διατροφικές οδηγίες του Ερευνητικού Διαβητικού Κέντρου της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, Joslin, απο το  2007, για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, του προδιαβήτη (αντίσταση ινσουλίνης), και του διαβήτη τύπου 2 είναι ουσιαστικά ίδιες με αυτές της Διατροφικής Ζώνης. 
http://www.joslin.org/docs/Nutrition_Guideline_Graded.pdf  

24. Οι επιδράσεις του διατροφικού γλυκαιμικού φορτίου στους παράγοντες κινδύνου των διαβητικών τύπου 2 κατά τη διάρκεια απώλειας βάρους 
Pittas AG, Roberts SB, Das SK, Gilhooly CH, Saltzman E, Golden J, Stark PC, and Greenberg AS.   “The effects of the dietary glycemic load on type 2 diabetes risk factors during weight loss.” Obesity 14: 2200-2209 (2006) [PUBMED]
Η έρευνα έδειξε ότι η Διατροφική Ζώνη μείωσε πολύ περισσότερο την C-αντιδρώσα πρωτεΐνη από ότι η συνηθισμένη προτεινόμενη διατροφή, στους διαβητικούς ασθενείς.

25. Ο έλεγχος της γλυκόζης του αίματος χωρίς απώλεια βάρους, αλλά με αλλαγή της διατροφικής σύνθεσης. 
Gannon MC and Nuttall FQ. “Control of blood glucose in type 2 diabetes without weight loss by modification of diet composition.” Nutr Metab (Lond) 3: 16 (2006) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι, χωρίς οποιαδήποτε απώλεια βάρους, η Διατροφική Ζώνη αποδείχτηκε καλύτερη ως προς τον έλεγχο των επιπέδων σακχάρων του αίματος στους διαβητικούς τύπου 2 από την συνηθισμένη προτεινόμενη διαβητική διατροφή(55/15/30).

26. Οι κετογονικές χαμηλές σε υδατάνθρακα διατροφές δεν είναι καλύτερες σε μεταβολικό επίπεδο από ότι είναι οι μη κετογονικές χαμηλές σε υδατάνθρακα διατροφές. 
Johnston CS, Tjonn SL, Swan PD, White A, Hutchins H, and Sears B. “Ketogenic low-carbohydrate diets have no metabolic advantage over nonketogenic low-carbohydrate diets.” Am J Clin Nutr 83: 1055-1061 (2006) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η διατροφή Atkins αύξησε σημαντικά την κρυφή φλεγμονή και είχε αντίθετες επιδράσεις στην διάθεση και τον μεταβολισμό από αυτές που έχει η Διατροφική Ζώνη.

27. Οι επιδράσεις του χαμηλού γλυκαιμικού φορτίου έναντι της χαμηλής σε λίπος διατροφής σε παχύσαρκους νεαρούς ενήλικες: μια τυχαιοποιημένη δοκιμή. 
Ebbeling CB, Leidig MM, Feldman HA, Lovesky MM, and Ludwig DS “Effects of a low-glycemic load vs low-fat diet in obese young adults: a randomized trial.” JAMA 297: 2092-2102 (2007) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι τα υπέρβαρα άτομα με υψηλή αρχική αντίδραση στην ινσουλίνη παρουσιάζουν σημαντικά μεγαλύτερη απώλεια βάρους με τη Διατροφική Ζώνη, εν συγκρίσει με μια χαμηλή σε λίπος ισοθερμιδική διατροφή.

28. Οι επιδράσεις μιας πιλοτικής έρευνας με υψηλές δόσεις EPA/DHA στο πλάσμα φωσφολιπιδίων και στη συμπεριφορά στα παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ADHD). 
Sorgi PJ, Hallowell EM, Hutchins HL, and Sears B. “Effects of an open-label pilot study with high-dose EPA/DHA concentrates on plasma phospholipids and behavior in children with attention deficit hyperactivity disorder.” Nutr J 6:16 (2007) [PUBMED]
Αυτή η δοκιμή δείχνει τη δυνατότητα της υψηλής δόσης EPA και DHA να συμβάλλει στην αντιμετώπιση της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητας  (ADHD).

29. Το πλάσμα, τα φωσφολιπίδια των ερυθρών αιμοσφαιρίων και η κλινική εκτίμηση μετά από λήψη συμπληρώματος Ωμέγα-3 λιπαρών οξέων μακριάς αλυσίδας στα παιδιά με  Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ADHD). 
Germano M, Meleleo D, Montorfano G, Adorni L, Negroni M, Berra B, andRizzo AM. “Plasma, red blood cells phospholipids and clinical evaluation after long chain omega-3 supplementation in children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD).” Nutr Neurosci 10: 1-9 (2007) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα επιβεβαιώνει τα οφέλη της υψηλής δόσης EPA και DHA ως προς την αντιμετώπιση της Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ADHD).

30. Οι επιδράσεις του εικοσανοπεντανοϊκού οξέος (ΕΡΑ) σε σοβαρά στεφανιαία περιστατικά σε υπερχοληστεριναιμικούς  ασθενείς: μια τυχαιοποιημένη, ανοικτή, τυφλή-τελικό σημείο ανάλυση 
Yokoyama M, Origasa H, Matsuzaki M, Matsuzawa Y, Saito Y, Ishikawa Y, Oikawa S, Sasaki J, Hishida H, Itakura H, Kita T, Kitabatake A, Nakaya N, Sakata T, Shimada K, and Shirato K. “Effects of eicosapentaenoic acid on major coronary events in hypercholesterolaemic patients (JELIS): a randomised open-label, blinded endpoint analysis.” Lancet 369:1090-1098 (2007) [PUBMED]
Αυτή η έρευνα έδειξε ότι η μείωση του λόγου AA/EPA με υψηλή δόση EPA σε ασθενείς που λαμβάνουν  ήδη στατίνες ενισχύει περεταίρω μείωση σημαντικών καρδιαγγειακών περιστατικών.

Μήπως η παλαιολιθική διατροφή είναι η Διατροφική Ζώνη; 
Η παλαιολιθική διατροφή είναι η ισορροπημένη διατροφή των γονιδίων μας. 

Η προγονική ανθρώπινη διατροφή: Ποιά ήταν αυτή που θα πρέπει να είναι ένα πρότυπο για τη σύγχρονη διατροφή; 
The ancestral human diet: what was it and should it be a paradigm for contemporary nutrition?
S. Boyd Eaton. Departments of Anthropology and Radiology, Emory University, Atlanta, GA 30327, USA
Αυτή η έρευνα υποστηρίζει ότι και η Διατροφική Ζώνη.
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16441938

“Η παλαιολιθική διατροφή βελτιώνει την ανοχή στη γλυκόζη περισσότερο από τη Μεσογειακή δίαιτα σε άτομα με ισχαιμική καρδιακή νόσο.” 
“A Paleolithic diet improves glucose tolerance more than a Mediterranean-like diet in individuals with ischaemic heart disease.”
Lindberg S, Jonsson T, Granfeldt Y, Borgstrand E, Soffman J, Sjorstrom K, and Ahren B. Diabetologia 50: 1795-1807 (2007)
Π. Δρακόπουλος: Αυτή η έρευνα υποστηρίζει ότι τη Διατροφική Ζώνη βελτιώνει την ανοχή στη γλυκόζη περισσότερο από τη Μεσογειακή Διατροφή.

Μία διατροφή απώλειας βάρους μέτρια σε υδατάνθρακες και πρωτεΐνες μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με διατροφή υψηλή σε υδατάνθρακες, χαμηλή σε πρωτεΐνες για παχύσαρκους ενήλικες. Μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή. 
“Moderate carbohydrate, moderate protein weight loss diet reduces cardiovascular disease risk compared to high-carbohydrate, low-protein diet in obese adults. A randomized clinical trial.
Lasker DA, Evans EM, and Layman DK, ” Nutrition and Metabolism 5: 30 (2008)
Π. Δρακόπουλος: Αυτή η έρευνα υποστηρίζει ότι η Διατροφική Ζώνη 40/30/30 είναι ανώτερη διατροφή από την διατροφή 55/15/30 και όλοι ξέρουμε ποια είναι αυτή η διατροφή.

“Μία διατροφή μέτρια σε πρωτεΐνη επιφέρει στους παχύσαρκους ενήλικες σταθερή απώλεια λίπους, μακροχρόνιες αλλαγές στη σύνθεση του σώματος και καλυτέρευση στα λιπίδια του αίματος. 
A Moderate-Protein Diet Produces Sustained Weight Loss and Long-Term Changes in Body Composition and Blood Lipids in Obese Adults1,2
Donald K. Layman,3* Ellen M. Evans,4 Donna Erickson,3 Jennifer Seyler,3 Judy Weber,3 Deborah Bagshaw,5 Amy Griel,5 Tricia Psota,5 and Penny Kris-Etherton (2009)
Π. Δρακόπουλος: Αυτή η έρευνα υποστηρίζει ότι η Διατροφική Ζώνη 40/30/30 είναι ανώτερη διατροφή από την διατροφή 55/15/30 και όλοι ξέρουμε ποια είναι αυτή η διατροφή.

«Μεταβολικές και φυσιολογικές βελτιώσεις από την κατανάλωση της παλαιολιθικής τύπου δίαιτας των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.” 
Frassetto LA, Schloetter M, Mietus-Synder M, Morris RC, and Sebastian A. “Metabolic and physiologic improvements from consuming a Paleolithic, hunter-gatherer type diet.” Eur J Clin Nutr 63: 947-955 (2009)

“Η παλαιολιθική διατροφή έχει μεγαλύτερο κορεσμό ανά θερμίδα από τη Μεσογειακή διατροφή σε άτομα με ισχαιμική καρδιακή νόσο.” 
“A Paleolithic diet is more satiating per calorie than a Mediterrean-like diet in individuals with ischemic heart disease.”
Jonsson T, Granfeldt Y, Erlanson-Albertsson, Ahren B, and Lindeber S.  Nutrition & Metabolism 7:85 (2010)
Π. Δρακόπουλος: Αυτή η έρευνα αποδεικνύει ότι η Παλαιολιθική Διατροφή έχει μεγαλύτερο κορεσμό απο τη Μεσογειακή Διατροφή σε άτομα με ισχαιμία

«Η Εκτίμηση της πρόσληψης για μακροθρεπτικά συστατικά  και λιπαρά οξέα από την παλαιολιθική διατροφή της Ανατολικής Αφρικής”. 
Kuipers RS, Luxwolda MF, Dijck-Brouwer DJA, Eaton SB, Crawford, MA, Cordain L, and Muskiet FAJ. “Estimate macronutrient and fatty acid intakes from an East African paleolithic diet.” British J Nutr 104: 1666-1687 (2010)

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΕΛΥΣΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ
ΜΕ ΤΗ ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΗ ΖΩΝΗ
Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΡΕΥΝΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Από το Π. Δρακόπουλο
Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί έπρεπε να ξοδέψει η Ευρωπαϊκή Ένωση 20.100.000 € και να ανακαλύψει ότι η Διατροφική Ζώνη θεραπεύει τη νόσο της παχυσαρκίας;
Γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είπε ότι το πρόβλημα της παχυσαρκίας θα λυθεί με Μεσογειακή Διατροφή και διήγαγε αυτή την έρευνα βαπτίζοντάς την “Διογένης”;
Η μελέτη Διογένης είναι ένα 5ετές Ευρωπαϊκό πρόγραμμα, περιλαμβάνοντας μία κοινοπραξία από 29 συνεργάτες σε όλη την Ευρώπη. Αποτελείται από παγκόσμιας  κλάσης κέντρα που αφορούν  τη διατροφή, τη γονιδιακή διατροφή, την υγεία, την επιδημιολογία, τη γενετική, τη φυσιολογία, την ψυχολογία και την τεχνολογία τροφίμων.
Το πρόγραμμα αποτελεί μέρος του 6ου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (2005-2009).

 Η ΕΡΕΥΝΑ ΔΙΟΓΕΝΗΣ  

(DiOGenes – Diet, Obesity & Gene) “Δίαιτα, Παχυσαρκία και Γονίδια”

Τελείωσε η μεγαλύτερη διατροφική έρευνα στον κόσμο και έλυσε το αίνιγμα για τη νόσο της Παχυσαρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν στο έγκριτο περιοδικό για ιατρικές έρευνες New Englan dJournal ofMedicine, στην ιατρική βιβλιοθήκη της Αμερικής Pubmed και στο ιατρικό περιοδικό παιδιατρικής Pediatrics . Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) χρηματοδότησε με 20.100.000 € δέκα πανεπιστήμια οκτώ κρατών για την έρευνα Διογένης <<Δίαιτα, Παχυσαρκία και Γονίδια>>

http://www.nejm.org/doi/full/10.1056/nejmoa1007137