Tα τελευταία 70 χρόνια, η ιατρική έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου ως προς τη θεραπεία της οξείας φλεγμονής, αυτού του είδους όμως η πάθηση εντοπίζεται συχνά σε μία μόνο αιτία, τα μικρόβια (μύκητες, βακτήρια, ιοί και άλλα). Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ιατρική του 21ου αιώνα είναι η θεραπεία της χρόνιας πάθησης. Δεδομένου ότι η χρόνια πάθηση προκαλείται από διάφορους παράγοντες, η σύγχρονη ιατρική πρακτική τείνει να θεραπεύει τα συμπτώματα, όχι την υποκρυπτόμενη αιτία. Η μονομερής αντιμετώπιση μιας πάθησης που περιορίζεται μόνο στη θεραπεία των συμπτωμάτων δεν θεραπεύει την πάθηση δια παντός, παρά μόνο για λίγο χρονικό διάστημα. Για το λόγο αυτό, η ιατρική αντιμετώπιση μιας πάθησης θα πρέπει να επικεντρώνεται στη μείωση της φλεγμονής.
Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να μειώσετε τη φλεγμονή είναι να ρυθμίσετε μια συγκεκριμένη ομάδα ορμονών που είναι γνωστές ως εικοσανοειδή. Η μείωση της φλεγμονής προϋποθέτει την αυξημένη παραγωγή “καλών” αντιφλεγμονωδών και την παράλληλη μείωση των προ-φλεγμονωδών “κακών” εικοσανοειδών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα “καλά” εικοσανοειδή είναι πανίσχυρα αντιφλεγμονώδη συστατικά , ενώ τα “κακά” εικοσανοειδή είναι ισχυρά προφλεγμονώδη συστατικά. Υπάρχουν πολλά φάρμακα (ασπιρίνη, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs), οι αναστολείς COX-2 και τα κορτικοστεροειδή) που μπορούν να μειώσουν τα επίπεδα των “κακών” εικοσανοειδών, τα οποία όμως, μειώνουν δυστυχώς και τα “καλά” εικοσανοειδή. Για αυτό το λόγο, όσο πιο ισχυρό είναι το φάρμακο που καταστέλλει τα εικοσανοειδή (όπως είναι τα κορτικοστεροειδή), τόσο μεγαλύτερες είναι οι παρενέργειες, ειδικά όταν το φάρμακο λαμβάνεται σε μακροχρόνια βάση.
Κάτι το οποίο παραβλέπεται συχνά από τη σύγχρονη ιατρική είναι το γεγονός ότι η διατροφή μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την παραγωγή εικοσανοειδών, δεδομένου ότι όλα τα εικοσανοειδή προέρχονται εντέλει από τη διατροφή μας, και πιο συγκεκριμένα από τα απαραίτητα λιπαρά οξέα. Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να ρυθμίσουμε την παραγωγή των εικοσανοειδών είναι να ακολουθούμε μακροπρόθεσμα ή δια βίου μια αντιφλεγμονώδη διατροφή. Αυτή είναι η βάση της αντιφλεγμονώδους ιατρικής.
Μια αντιφλεγμονώδης διατροφή αυτού του είδους θα πρέπει να μας παρέχει τη σωστή ποσότητα των προάγγελων των απαραίτητων λιπαρών οξέων που χρειάζονται για να παράγουμε εικοσανοειδή και να διατηρείται υπό έλεγχο η ινσουλίνη.
Η ρύθμιση των εικοσανοειδών μέσω μιας αντιφλεγμονώδους διατροφής επιτρέπει στον ασθενή να βελτιώνει μακροπρόθεσμα την υγεία του, αντί να αντιμετωπίζει απλά τα συμπτώματα για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να επισημανθεί ότι η αντιφλεγμονώδης διατροφή δεν προορίζεται για να αντικαταστήσει τα φάρμακα. Στόχος της αντιφλεγμονώδους διατροφής είναι να συμβάλλει στη βελτίωση της υγείας σας, μειώνοντας την ποσότητα των φαρμάκων που λαμβάνετε, προκειμένου να μειωθούν και οι παρενέργειες. Ωστόσο, για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει οι ασθενείς να αντιμετωπίζουν τη διατροφή τους σαν φάρμακο. Υπό αυτή την έννοια, οι τροφές θα πρέπει να καταναλώνονται στη σωστή δόση τη σωστή στιγμή. Τέλος, υπάρχουν και θα πρέπει να εξετάζονται ορισμένοι κλινικοί δείκτες, οι οποίοι δείχνουν το επίπεδο της φλεγμονής.
Η Αντιφλεγμονώδης Διατροφική Ζώνη ανακαλύφθηκε για να βοηθήσει την Ιατρική να γίνει πιο αποτελεσματική.
Προσδιορισμός της Αντιφλεγμονώδους Ιατρικής και Διατροφής
Προσδιορισμός της Αντιφλεγμονώδους Ιατρικής και Διατροφής