ΒΡΕΘΗΚΕ Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΠΟΥ ΠΡΟΛΑΜΒΑΝΕΙ
ΤΟ ΔΙΑΒΗΤΗ ΤΥΠΟΥ ΙΙ
Διατροφική Ζώνη (40/30/30)
Εναντίον
Μεσογειακής Διατροφής (55/15/30)
USDA (United States Department Articulator)
AHA (American Heart Associations)
ADA (American Diabetes Associations)
Τι επίδραση έχουν οι διαφορετικές διατροφές στην υγεία των ατόμων για την απαλλαγή από τον προ-διαβήτη, την απώλεια βάρους, την αντίσταση ινσουλίνης, των φλεγμονωδών κυτοκινών και καρδιαγγειακών παραγόντων κίνδυνου.
Από τον Π. Δρακόπουλο
40/30/30 θα πει ότι το γεύμα μας αποτελείται από 40% υδατάνθρακες, 30% πρωτεΐνες και 30% λιπαρά.
55/15/30 θα πει ότι το γεύμα μας αποτελείται από 55% υδατάνθρακες, 15% πρωτεΐνες και 15% λιπαρά.
Η διατροφή αυξημένης ποσότητας υδατανθράκων 55% δεν είναι ότι καλύτερο για την υγεία μας όπως δείχνουν πλέον οι έρευνες. Η ποσότητα των υδατανθράκων που καλυτερεύει 100% την υγεία μας είναι το 40% στο γεύμα μας, όπως το διαβεβαιώνει και η έρευνα. Όσο εξελίσσετε η επιστήμη της διατροφής, φεύγει το διατροφικό μοντέλο 55/15/30 και πηγαίνει προ το διατροφικό μοντέλο 40/30/30.
Πρωτομίλησα για αυτό το μοντέλο διατροφής 40/30/30 τη Διατροφική Ζώνη το 2003 όταν πρωτοεμφανίστηκα στην τηλεόραση στην εκπομπή της κ. Άννας Δρούζας<<Μπορώ>> και ήλθα σε μεγάλη κόντρα με τον τότε πρόεδρο των διαιτολόγων διατροφολόγων κ. Χάρη Γεωργακάκη.Το 2007 πήγα στην Κύπρο και μίλησα για το ίδιο θέμα στις τηλεοπτικές εκπομπές της κ. Ελίτας Μιχαηλίδου (Με την Ελίτα) αλλά και εκεί είχα την ίδια κόντρα από τους ειδικούς.
Άλλα όσο εξελίσσετε η επιστήμη της διατροφής το μοντέλο 40/30/30 η Διατροφική Ζώνη θα επικρατήσει τελικά. Όπως αναφέρει και o Dr. Barry Sears σιγά σιγά θα καταλάβουν όλοι ότι η Διατροφική Ζώνη 40/30/30 είναι η εξελίξει της Μεσογειακής Διατροφής 55/15/30.
Η Έρευνα αυτή έγινε από:
1.Τα Τμήματα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο του Tennessee, Κέντρο Επιστημών Υγείας, Memphis, Tennessee, Αμερική
2.Τα Τμήματα της Προληπτικής Ιατρικής, Πανεπιστημίου του Tennessee, Κέντρο Επιστημών Υγείας, Memphis, Tennessee, Αμερική
Η έρευνα έγινε για την:
Απαλλαγή από τον προδιαβήτη με φυσιολογική ανοχή γλυκόζης σε παχύσαρκους ενήλικες με δίαιτα υψηλή σε πρωτεΐνη HP σε σχέση με δίαιτα υψηλή σε υδατάνθρακες HC: τυχαιοποιημένη δοκιμή ελέγχου.
Συντάκτης και Συνεργάτες
Η Αλληλογραφία στον Dr. Frankie B. Stentz; fstentz@uthsc.edu
Ελήφθη 30 Απριλίου 2016
Αναθεωρήθηκε 19 Αυγούστου 2016
Έγινε δεκτό 16 Σεπτεμβρίου 2016
Δημοσιεύθηκε 26 Οκτωβρίου 2016
Η έρευνα αυτή έγινε στην Αμερική γιατί τα προ-διαβητικά άτομα είναι 86 εκατομμύρια. Η έρευνα ξεκίνησε με 233 άτομα το οποία εξετάστηκαν από το τηλέφωνο, τα 178 υπέγραψαν το έντυπο συγκατάθεσης και εκλέγθηκαν. Τριάντα οκτώ 38 όμως από τα 178 πληρούσαν όλα τα κριτήρια για την ένταξή τους στην έρευνα. Στην διατροφή HP (40/30/30) επήραν 20 άτομα και στην διατροφή HC (55/15/30) 18 άτομα για χρονικό διάστημα 6 μηνών. Τελικά μετά από εξονυχιστικές εξετάσεις τα άτομα που πληρούσαν τις προϋπόθεσης για την έρευνα ήταν 12 HP και 12 HC διατροφές.
Στόχος της έρευνας ήταν η επαναφορά του προ-διαβήτη σε φυσιολογικά επίπεδα. Υπήρχε όμως μια σημαντική ανησυχία στους ερευνητές για την υγεία των συμμετεχόντων γιατί είχε γίνει μία έρευνα στο παρελθόν η οποία είχε μικρή επιτυχία. Ο στόχος της μελέτης ήταν να προσδιοριστεί η επίδραση της ύφεσης του προ-διαβήτη, με διατροφή υψη λή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη (HP) έναντι διατροφής υψηλής περιεκτικότητας σε υδατάνθρακες (HC) και τις επιδράσεις στις μεταβολικές παραμέτρους της λιπώδους και της μυϊκής μάζας σώματος στα προ-διαβητικά, παχύσαρκα άτομα μετά από 6 μήνες διατροφικής παρέμβασης
Ο σχεδιασμός της έρευνας και της μεθόδου.
Προσλήφθηκαν και τυχαιοποιήθηκαν 24 γυναίκες και άνδρες με προ-διαβήτη όπου μπήκαν σε διατροφή είτε σε ΗΡ (40% υδατάνθρακες, 30% πρωτεΐνη και 30% λίπος) ή σε HC (55% υδατάνθρακες, 15% πρωτεΐνη και 30% λίπος) για 6 μήνες σε αυτή την τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη. Όλα τα γεύματα παρέχονταν στα άτομα για 6 μήνες με ημερήσιο μενού τροφίμων σε HP ή HC συμμόρφωση με εβδομαδιαία μέτρηση βάρους. Κατά την έναρξη και μετά από 6 μήνες εκτελέστηκαν μετρήσεις γλυκόζης και ινσουλίνης και σαρώσεις διπλής ενέργειας απορροφησιομετρίας ακτινών Χ (DEXA).
Αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα μετά από 6 μήνες για τη διατροφή της ομάδας σε δίαιτα HP ήταν ότι η υγεία των συμμετεχόντων καλυτέρευσε 100% και απαλλάχτηκαν από το προ-διαβητικό στάδιο, ενώ με την δίαιτα HC η υγεία των συμμετεχόντων καλυτέρευσε μόνο 33%. Η ομάδα της δίαιτας HP παρουσίασε 100% σημαντικότερη βελτίωση στην ευαισθησία της ινσουλίνης, στους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, στις φλεγμονώδεις κυτοκίνες, στο οξειδωτικό στρες, στην αυξημένη επί τοις % εκατό άλυπης μάζας σώματος (μυϊκός ιστός) σε σύγκριση με τη δίαιτα HC που παρουσίασε βελτίωση μόνο 33%, στους 6 μήνες.
Συμπεράσματα
Αυτή είναι η πρώτη μελέτη διατροφικής παρέμβασης, με στόχο την καλύτερη γνώση, που αναφέρεται η 100% διαγραφή του προ-διαβήτη με δίαιτα HP και σημαντική βελτίωση στις μεταβολικές παραμέτρους και στις αντιφλεγμονώδεις επιδράσεις σε σύγκριση με μια δίαιτα HC στους 6 μήνες.
Από τον Π . Δρακόπουλο
Όπως βλέπετε στον παραπάνω πίνακα της έρευνας όσοι ακολούθησαν την HC55/15/30 έχασαν περισσότερο βάρος 11.3 κιλά έναντι 9.8 κιλά με HP 40/30/30. Αλλά η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Όσοι έκαναν την διατροφή HC 55/15/30 έχασαν περισσότερο βάρος γιατί έχασαν πολύ μυϊκό ιστό γι΄ αυτό στην ζυγαριά φαίνεται ότι έχασαν περισσότερο βάρος.
Με την HC 55/15/30 έχασαν -3.55% λίπος και έχασαν -3.02% μυϊκό ιστό (μπλε γραμμή).
Με την HP 40/30/30 έχασαν -2.49 λίπος και αύξησαν +2.55% το μυϊκό τους ιστό (κόκκινη γραμμή)
Άρα στην πραγματικότητα έχασαν διπλάσιο λίπος όσοι έκανα την HP 40/30/30 από αυτούς που έκαναν την HC 55/15/30, αλλά δεν φαίνεται στην Ζυγαριά διοτι με την HP έχουμε αύξηση μυϊκού ιστού.
Αυτό και εάν είναι είδηση, με την HP διατροφή έχουμε επίσης αναγέννηση σώματος και αύξηση μυϊκού ιστού.
Η επίδραση της διατροφής στην υγεία των ατόμων για τη απαλλαγή του προ-διαβήτη, απώλεια βάρους, την αντίσταση ινσουλίνης, φλεγμονωδών κυτοκινών και καρδιαγγειακών παραγόντων κίνδυνου, όσοι έκαναν την HP είχαν 100% καλυτέρευση, ενώ στην HC μόνο 33.3%.
Επίδραση της διατροφής σε HP ή HC για τη απαλλαγή του προ-διαβήτη, απώλεια βάρους, την αντίσταση ινσουλίνης, φλεγμονωδών κυτοκινών και τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παραγόντων
| Παράμετροι | ΗΡ ΑΡΧΗ | ΗΡ 6 ΜΗΝΕΣ | ΗC ΑΡΧΗ | HC 6 ΜΗΝΕΣ |
| Επίδραση % | 100% | 33.3% | ||
| Ηλικία | 43.1±1.3 | 41.1±1.7 | ||
| Εθνικότητα ΑΑ/C | 10/2 | 9/3 | ||
| Γυναίκες / Άνδρες | 9/3 | 10/2 | ||
| Χάσιμο βάρους | -9.8 ±1.4 | -11.3±1.8 | ||
| Λιπώδης μάζα | -2.49% | -3.55% | ||
| Άλυπη μυϊκή μάζα | +2.55% | -3.02% | ||
| ΔΜΣ | 40.5±1.8 | 37.3±1.9 | 37.4±1.7 | 33.8±1.6 |
| Συμμόρφωση | 93±1.6 | 94±2.1 | ||
| Ευαισθησία Ινσουλίνης | ||||
| HbA1c% | 6.0±0.015 | 5.46±0.12 | 5.93±0.12 | 5.73±0.17 |
| mmol/mol | 42 | 36 | 41 | 39 |
| HOMA IR | 4.79±0.71 | 1.58±0.38 | 4.74±0.72 | 3.34±0.78 |
| ISI (Matsuda index) | 2.3±0.3 | 6.5±1.1 | 2.3±0.3 | 3.2±0.4 |
| Παράγοντες Καρδιακού Κινδύνου | ||||
| ΒΡ (διαστολική/συστολική | 130/81±3/2 | 116/72±2/2 | 126/81±3/2 | 118/74±3/3 |
| TG mg/dl | 106±10 | 69.4±6.7 | 110.1±1.1 | 98.7±9.1 |
| LDL mg/dl | 105.9±4.4 | 82.4±3.4 | 106.2±5.6 | 101.9±6.2 |
| Χοληστερίνη | 165.3±5.7 | 151.8±5.3 | 167.9±6.1 | 161.7±6.3 |
| HDL mg/dl | 44.9±1.7 | 46.3±1.4 | 45.8±2.6 | 46.2±2.5 |
| Φλεγμονώδης κυτοκίνες | ||||
| TNFa (pg/ml) | 12.8±0.4 | 3.8±0.2 | 12.5±0.4 | 9.6±0.3 |
| IL (pg/ml) | 8.57±0.34 | 4.55±0.13 | 8.43±0.22 | 6.8±0.11 |
| Adipokines and ROS | ||||
| Αδιπονεκτίνη (ng/ml) | 4487±81 | 5784±116 | 4508±98 | 5096±132 |
| ROS (DCF) (umol/L), Οξειδωτικό Στρες, Ελεύθερες Ρίζες | 3.6±0.3 | 2.3±0.3 | 3.5±0.3 | 3.1±0.2 |
HP: Μεσογειακή Διατροφική Ζώνη
HC: Μεσογειακή Διατροφή
HbA1c: Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη
TG: Τριγλυκερίδια
LDL: Κακή χοληστερίνη
HDL: Καλή χοληστερίνη
TNF: Παράγοντας νέκρωσης όγκων (Φλεγμονές)
IL: Ιντελευκίνη (Φλεγμονές)
Αδιπονεκτίνη: Η αδιπονεκτίνη πρέπει να αυξάνεται, διότι όταν αυξάνεται καταστέλονται οι μεταβολικές διαταραχές όπως: ο διαβήτης τύπου 2, η παχυσαρκία, η αθηροσκλήρωση και άλλα μεταβολικά σύνδρομα.
POS (Reactive oxygen species): Αντιδραστικά είδη οξυγόνου (ελεύθερες ρίζες, ιόντα, υπεροξείδιο υδρογόνου, συνδυασμός ελευθέρων ριζών και ιόντων).
Για αναζήτηση της έρευνας
http://drc.bmj.com/content/4/1/e000258.full
Νέα Έρευνα για τον διαβήτη τύπου 2 → 25/01/17
Ο Διαβήτης τύπου 2 αντιπροσωπεύει το 12% των θανάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες, ποσοστό σημαντικά υψηλότερο από ό, τι προέκυψε από τις προηγούμενες έρευνες, καθιστώντας τον την 3η (τρίτη) κύρια αιτία θανάτου μετά από καρδιακές παθήσεις και καρκίνο, σύμφωνα με τα ευρήματα του Πανεπιστημίου της Πενσυλβανίας και της Βοστώνης που δημοσιεύσε το PLOS ONE.
https://www.sciencedaily.com/releases/2017/01/170125145848.htm
http://www.healthreportaz.gr/19649/nea-meleti-triti-etia-thanatou-o-diavitis/
Δρ. Παναγιώτης Δρακόπουλος DHSc