Μενού Κλείσιμο

Αντιφλεγμονώδη Διατροφή (Διατροφική Ζώνη) και Επιγενετική

Απο τον Δρ. Παναγιώτη Δρακόπουλο DHSc

Από τότε που ανακαλύφθηκε η Διατροφική Ζώνη μέχρι την έκδοση του πρώτου της βιβλίου το 1995 ο πρώτος κανόνας της ήταν ό,τι η διατροφή αλλάζει την έκφραση των γονιδίων (επιγενετική).
Το πρώτο βιβλίο της Διατροφικής Ζώνης εκδόθηκε στην Ελλάδα το 2001, αλλά από τότε έχουν εκδοθεί και άλλα βιβλία της με τους ίδιους κανόνες διατροφής.
Στην Ελλάδα πρωτοεμφανίστηκα  στην τηλεόραση το 2003 και μίλησα για την διατροφή και την γονιδιακή έκφραση  στις τηλεοπτικές εκπομπές της κ. Άννας Δρούζας <<Μπορώ>> και ήλθα σε μεγάλη κόντρα με τον τότε πρόεδρο των διαιτολόγων διατροφολόγων κ. Χ. Γεωργακάκη.
Το 2007 πήγα στην Κύπρο και μίλησα για το ίδιο θέμα στις τηλεοπτικές εκπομπές της κ. Ελίτας Μιχαηλίδου <<Με την Ελίτα>>.
Στην Ελλάδα αλλά και στην Κύπρο δεν άρεσαν στους ιατρούς, διατροφολόγους και διαιτολόγους, αυτά που έλεγα με αποκορύφωμα την εκπομπή του Ευαγγελάτου.
Ο Dr. Barry Sears Ph.D. ο εφευρέτης της Διατροφικής Ζώνης στα αμέτρητα μαθήματα που μου έκανε πριν μου απονέμει το πτυχίο της Διατροφικής Ζώνης, μου είχε επισημάνει ότι, όποια διατροφική έρευνα δημοσιευότανε από το 1995 μέχρι σήμερα θα ήταν υπέρ της Διατροφικής Ζώνης, διότι η Διατροφική Ζώνη είναι ανώτερη διατροφή από οποιαδήποτε διατροφή που προϋπήρχε ή θα ανακαλυφθεί.
Αυτή η νέα έρευνα είναι το αποκορύφωμα για την ανωτερότητα της Διατροφικής Ζώνης.

ΑΛΛΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΩΝ ΓΟΝΙΔΙΩΝ

Ερευνητικά Κέντρα
1. Τμήμα Βιολογίας, Νορβηγικό Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας (NTNU), Trondheim, Νορβηγία.
2. Τμήμα Κυκλοφορίας και Ιατρικής Απεικόνισης, NTNU, Trondheim, Νορβηγία.
3. Ινστιτούτο Ιατροδικαστικής  Πανεπιστημίου  Όσλο, Νορβηγία.
4. 4M-klinikken, Όσλο, Νορβηγία.
5. Τμήμα Κλινικής Διατροφής, Νοσοκομείο St. Olavs, Trondheim, Νορβηγία.
6. Τμήμα Μαθηματικών Επιστημών, NTNU, Trondheim, Νορβηγία.
7. Περιφερειακό Κέντρο για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, Νοσοκομείο St. Olavs, Trondheim, Νορβηγία.
8. Κλινική Φαίδων Lindberg, Όσλο, Νορβηγία.

Συχνά έχω δηλώσει ότι η πραγματική δύναμη της Μεσογειακής Διατροφικής Ζώνης είναι η ικανότητά της να αλλάξει την γονιδιακή έκφραση, ειδικά την έκφραση των φλεγμονωδών και αντιφλεγμονωδών γονίδιων. Αυτό που ουδέποτε είχα αντιληφθεί ήταν η ταχύτητα της έκφρασης αυτής. Τώρα, η νέα έρευνα από τη Νορβηγία, μου δίνει την απάντηση (1). Χρειάζονται περίπου 24 ώρες για να ενεργοποιηθούν τα γονίδια (Φλεγμονώδη ή Αντιφλεγμονώδη).
Έγινε μια πιλοτική μελέτη σχετική με την επίδραση της διατροφής στην έκφραση των γονιδίων σε υγιή παχύσαρκα άτομα. Οι ερευνητές υπολόγισαν την απαραίτητη ημερήσια ανάγκη σε θερμίδες Α: 2756 και Β: 2750 ήταν για να διατηρηθεί το βάρος των ανθρώπων αυτών. Αυτά τα παχύσαρκα άτομα δεν είναι έτσι επειδή τρώνε περισσότερες θερμίδες από ότι, χρειάζονται για να διατηρήσουν το βάρος τους. Στην πραγματικότητα, η παρατήρηση αυτή επιβεβαιώθηκε σε μια παλαιότερη μελέτη, στην οποία ο αριθμός των θερμίδων που καταναλώνονταν από παχύσαρκα ή αδύνατα άτομα δεν διέφεραν, αλλά τα παχύσαρκα άτομα κατανάλωναν λιγότερα γεύματα αλλά μεγάλες μερίδες (2).

Έτσι, αυτό που έκαναν οι Νορβηγικοί ερευνητές ήταν, να διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό των θερμίδων που ήδη έτρωγαν οι ασθενείς της ομάδας ελέγχου και να αλλάξουν την ισορροπία των μακροθρεπτικών συστατικών ώστε το μοντέλο Α: (41% υδατάνθρακες, 19% πρωτεΐνη, και 40% λίπος) και στο μοντέλο Β: της Διατροφική Ζώνη (30% υδατάνθρακες, 30% πρωτεΐνη, και 40% λίπος). Απλά κάνοντας αυτές τις δύο διατροφικές αλλαγές οδηγηθήκαν σε περισσότερα από τέσσερα κιλά απώλεια βάρους σε 28 ημέρες. Στα επίπεδα του σωματικού λίπους των ομάδων Α και Β δεν είδαμε διαφορά, καθώς ο αριθμός των θερμίδων που καταναλώνονται ήταν ακριβώς ο ίδιος. Ωστόσο, φαίνεται ότι η ομοιόμορφη κατανομή των μακροθρεπτικώ στα γεύματα στην Β και η μείωση των θερμίδων οδήγησαν σε πιο μειωμένη παραγωγή ινσουλίνης και ως εκ τούτου πιο μειωμένη κατακράτηση νερού (υγρών).
Στη συνέχεια, έψαξαν να δουν αν θα μπορούσαν να βρουν οποιεσδήποτε αλλαγές στην έκφραση γονιδίων στα λιπώδη κύτταρα και στο αίμα με τις διατροφικές αυτές αλλαγές. Από τα 16.000 γονίδια που ερεύνησαν ανακάλυψαν ότι περίπου 60% (9.600 γονίδια) παρέμεινε αμετάβλητο στην έκφρασή τους, αλλά το 40%  (3.840 γονίδια) είτε ήταν ενεργοποιημένα ή απενεργοποιημένα. Είναι ενδιαφέρον, ότι οι αλλαγές που εμφανίστηκαν στις πρώτες 24 ώρες παρέμεναν σταθερές καθ’ όλη την διάρκεια του πειράματος και τις 28 ημέρες.
Μετά από περαιτέρω ανάλυση, τα ενεργοποιημένα γονίδια των ατόμων της Β διατροφής  (Διατροφικής Ζώνης) αντιστοιχούσαν σε εκείνα που είχαν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, και τα απενεργοποιημένα φλεγμονώδη γονίδια των ατόμων της Β διατροφής ήταν εκείνα που ήταν συνδεδεμένα με χρόνιες παθήσεις και νόσους, όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία και οι καρδιοπάθειες. Επιπλέον, δεδομένου ότι αυτές οι αλλαγές στην έκφραση γονιδίων εμφανίστηκαν εντός 24 ωρών από τη διατροφική αλλαγή, δεν θα μπορούσαν να αποδοθούν σε οποιαδήποτε αλλαγή του σωματικού βάρους και την απώλεια λίπους. 

Ευτυχώς, είχα την ευκαιρία να δειπνήσω με τον επικεφαλής συγγραφέα της μελέτης και να συζητήσουμε για το έργο του, ενώ ήμουν στην Ευρώπη την περασμένη εβδομάδα. Μου είπε ότι έχει διευρυνθεί ο αριθμός των ατόμων που υπόκεινται σε νέες δοκιμές, και τα αποτελέσματα παραμένουν τα ίδια. Επίσης ανακάλυψα ότι εδώ και πολλά χρόνια είχε μελετήσει τη δουλειά μου απο τα βιβλία μου και τις έρευνες μου.
Αυτό το είδος της μελέτης επιβεβαιώνει τη δύναμη της γενετικής ανάλυσης που πρέπει να αποδείξει πώς μια εξαιρετικά δομημένη διατροφή με την ισορροπημένη περιεκτικότητα μακροθρεπτικών συστατικών (30/30/40) μπορεί να αλλάξει γρήγορα την γενετική έκφραση και να ελέγξει το μέλλον της υγείας μας. Αλλά η πόρτα ανοίγει με δύο τρόπους. Μια μη ισορροπημένη διατροφή θα έχει ακριβώς τις αντίθετες γενετικές επιπτώσεις. Αν και ήμουν πάντα εντυπωσιασμένος από τη δύναμη της Αντιφλεγμονώδους Διατροφής (Διατροφικής Ζώνης), αυτά τα νέα επιστημονικά δεδομένα προκαλούν δέος και σεβασμό ακόμη και από εμένα.

Αναφορές 

  1. Brattbakk H-R, Arbo I, Aagaard S, Lindseth I, de Soysa AK, Langaas M, Kulseng B, Lindberg, and Johansen B. “Balanced caloric macronutrient composition down regulates immunological gene expression in human blood cells-adipose tissue diverges.” OMICS 15: doi:1089/omi.2010.0124 (2011)
    2. Berg C, Lappas G, Wolk A, Strandhagen E, Toren K, Rosengren A, Rosengren A, Thelle D, and Lissner L. “Eating patterns and portion size associated with obesity in a Swedish population.” Appetite 52: 21-26 (2009)

Για αναζήτηση της έρευνας:
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21679058
http://online.liebertpub.com/doi/abs/10.1089/omi.2010.0124
Dr. Barry Sears Ph.D.

ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ ΒΑΡΟΣ;
ΦΑΤΕ ΣΑΝ ΤΟΥΣ ΠΑΛΑΙΟΛΙΘΙΚΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΜΑΣ  (14/12/2010)

Ένα πρόσφατο άρθρο που δημοσιεύτηκε στο British Journal of Nutrition, δίνει μια ενημερωμένη εκτίμηση του τι διατροφή (δηλ. Παλαιολιθική) μπορεί να είχαν οι πρόγονοί μας κατά τη διάρκεια των χρόνων από την πρώτη εμφάνισή τους στην Αφρική περίπου 200.000 χρόνια πριν, έως ότου άρχισαν να φεύγουν από την Αφρική, 100.000 χρόνια αργότερα (1). Αυτό είναι σημαντικό διότι αυτό το είδος της διατροφής μέχρι πριν από 10.000 χρόνια (με την έλευση της γεωργίας) ήταν η θρεπτική βάση, μέσω της οποίας έχουν εξελιχθεί τα γονίδιά μας. Δεδομένου ότι η διατροφή και η γονιδιακή έκφραση είναι άρρηκτα δεμένα μεταξύ τους (2), η κατανόηση των διατροφικών δυνάμεων που διαμόρφωσαν το πώς τα γονίδια μας ανταποκρίνονται στην διατροφή είναι σημαντική.

Αυτό είναι ιδιαίτερα αληθές, δεδομένου ότι η διατροφική επιστήμη έχει πολλές αντικρουόμενες αλληλεπιδράσεις που καθιστούν τη μελέτη ενός θρεπτικού συστατικού συχνά να οδηγείται σε αντικρουόμενα στοιχεία. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η μελέτη των αποκρίσεων ινσουλίνης που επάγονται από τη δίαιτα χωρίς να μελετηθεί η επίδραση της σύστασης λιπαρών οξέων στην έκκριση ινσουλίνης και αντιστρόφως. Για το λόγο αυτό η μελέτη της παλαιολιθικής διατροφής παρέχει ένα πρότυπο που γεννά ερωτήσεις για τη βελτιστοποίηση της τρέχουσας διατροφή μας. Στην πραγματικότητα, το είπα αυτό ακριβώς στη σελίδα 132 του πρώτου μου βιβλίου, “Η Διατροφική Ζώνη” (3).
Ποιες είναι λοιπόν οι νεότερες ενημερώσεις σχετικά με τη σύνθεση της παλαιολιθικής διατροφής των Αφρικανών προγόνων μας; Φαίνεται η περιεκτικότητα πρωτεΐνης ήταν μεταξύ 25 και 29 τοις εκατό, οι υδατάνθρακες ήταν περίπου 40 τοις εκατό και το συνολικό λίπος ήταν περίπου 30-36 τοις εκατό. Αν αυτό ακούγεται οικείο σε αναλογία, τότε το 30% είναι πρωτεΐνη, το 40% είναι υδατάνθρακες, και 30% είναι λίπος, αλλά αυτές είναι οι αναλογίες της αντιφλεγμονώδους διατροφής. Ουσιαστικά η νεότερη εκτίμηση της παλαιολιθικής διατροφής των προγόνων μας, είναι η αντιφλεγμονώδης διατροφή της Διατροφικής Ζώνης.
Εξίσου σημαντική, εκτιμήθηκε η πρόσληψη μακριάς αλυσίδας ωμέγα-3 λιπαρών οξέων (EPA και DHA) όπου ήταν περίπου 6 γραμμάρια την ημέρα. Αυτό είναι παρόμοιο με τις συστάσεις μου στο ” Η Ωμέγα Rx Ζώνη», που δημοσιεύθηκε το 2002 (4). Η διατροφική αναλογία αραχιδονικού οξέος (ΑΑ) προς EPA επίσης εκτιμήθηκε σε αυτό το άρθρο και βρέθηκε να είναι περίπου 2. Δεδομένου ότι η διατροφική πρόσληψη αυτών των λιπαρών οξέων θα πρέπει να αντικατοπτρίζεται στο αίμα, τότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι η AA/EPA αναλογία στον παλαιολιθικό άνθρωπο ήταν περίπου 2. Αυτή η αναλογία των AA/EPA είναι και πάλι εντυπωσιακά παρόμοια με τις συστάσεις μου σε διάφορα βιβλία μου για το ποια είναι η καλύτερη AA/EPA αναλογία όσον αφορά το βέλτιστο έλεγχο της κυτταρικής φλεγμονής, η οποία οδηγεί στην επιτάχυνση της χρόνιας νόσου (4-6).
Όταν ακολουθούμε την παλαιολιθική δίαιτα (γνωστή και ως αντιφλεγμονώδης διατροφή), μπορούμε να δούμε σχεδόν στιγμιαία αλλαγές σε ορμονικές απαντήσεις (7, 8) και βελτίωση στον έλεγχο της γλυκόζης (8,9) πριν από οποιαδήποτε απώλεια βάρους. Και αν συνεχίσουμε τη Διατροφική Ζώνη, δεν είναι μόνο ότι θα χάνουμε βάρος, αλλά και να καίμε γρηγορότερα το σωματικό λίπος (11-14). Άραγε ήμουν τυχερός κάνοντας απλώς εικασίες σχετικά με τις συστάσεις μου για την αντιφλεγμονώδη διατροφή κατά τα τελευταία 15 χρόνια; Θα ήθελα να πιστεύω ότι δεν ήταν τυχερές εικασίες, αλλά βασίζονται στις γνώσεις μου που προέρχονται από την εμπειρία μου στην τεχνολογία χορήγησης φαρμάκων που αγωνίζεται για μια Θεραπευτική Ζώνη για τα βέλτιστα αποτελέσματα. Το τυχερό κομμάτι ήταν ότι είχα την επιμονή να παραμείνω πιστός σε αυτές τις ιδέες. Από την άλλη πλευρά, είναι ωραίο πάντα να δικαιώνεσαι, ακόμη και μετά απο 21 χρόνια.
Αναφορές
1. Kuipers RS, Luxwolda MF, Dijck-Brouwer DJA, Eaton SB, Crawford, MA, Cordain L, and Muskiet FAJ. “Estimate macronutrient and fatty acid intakes from an East African paleolithic diet.” British J Nutr 104: 1666-1687 (2010)
2. Sears B and Ricordi C. “Anti-Inflammatory nutrition as a pharmacological approach to treat obesity.” J Obesity published online September 30, 2010. doi: 10.1155/2011/431985. (2010)
3. Sears B. “Η Διατροφική Ζώνη.” Δ. Κ. Μ. ΕΠΕ (2001)
4. Sears B. “Η Ωμέγα RxΖώνη.” Δ. Κ. Μ. ΕΠΕ (2002)
5. Sears B. “The Anti-Inflammation Zone.” Regan Books. New York, NY (2005)
6. Sears B. “Toxic Fat.” Nelson Publishing. Nashville, TN (2008)
7. Ludwig DS, Majzoub JA, Al-Zahrani A, Dallal GE, Blanco I, and Roberts SB. “High-glycemic-index foods, overeating, and obesity.” Pediatrics 103: E26 (1999)
8. Markovic TP, Jenkins AB, Campbell LV, Furler SM, Kragen EW, and Chisholm DJ. “The determinants of glycemic responses to diet restriction and weight loss in obesity and NIDDM.” Diabetes Care 21: 687-694 (1998)
9. Lindberg S, Jonsson T, Granfeldt Y, Borgstrand E, Soffman J, Sjorstrom K, and Ahren B. “A Paleolithic diet improves glucose tolerance more than a Mediterranean-like diet in individuals with ischaemic heart disease.” Diabetologia 50: 1795-1807 (2007)
10. Frassetto LA, Schloetter M, Mietus-Synder M, Morris RC, and Sebastian A. “Metabolic and physiologic improvements from consuming a Paleolithic, hunter-gatherer type diet.” Eur J Clin Nutr 63: 947-955 (2009)
11. Osterdahl M. Kocturk T. Koochek A, and Wandell PE. “Effects of a short-term intervention with a Paleolithic diet in healthy volunteers.” Eur J Clin Nutr 62: 682-685 (2008)
12. Layman DK, Boileau RA, Erickson DJ, Painter JE, Shiue H, Sather C, and Christou DD. “A reduced ratio of dietary carbohydrate to protein improves body composition and blood lipid profiles during weight loss in adult women.” J Nutr 133: 411-417 (2003)
13. Lasker DA, Evans EM, and Layman DK, “Moderate carbohydrate, moderate protein weight loss diet reduces cardiovascular disease risk compared to high-carbohydrate, low-protein diet in obese adults. A randomized clinical trial.” Nutrition and Metabolism 5: 30 (2008)
14. Fontani G, Corradeschi F, Felici A, Alfatti F, Bugarini R, Fiaschi AI, Cerretani D, Montorfano G, Rizzo AM and Berra B. “Blood profiles, body fat and mood state in healthy subjects on different diets supplemented with omega-3 polyunsaturated fatty acids.” Eur J Clin Invest 35: 499-507 (2005)

 Dr. Barry Sears Ph.D.

Αντιγήρανση και  Άριστη Υγεία με Ωμέγα-3
23 Σεπτεμβρίου 2012
Έρευνα: Τα Ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, το οξειδωτικό στρες,
και το μήκος των τελομερών λευκοκυττάρων:
Μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη.

Kiecolt-Glaser JK, Epel ES, Belury MA, Andridge R, Lin J, Glaser R, Malarkey WB, Hwang BS, Blackburn E.
Ιατρικό Ινστιτούτο Ερευνών  και Συμπεριφοράς, Πολιτεία Ohio Πανεπιστημιακό Κολέγιο Ιατρικής, Columbus, OH 43210, USA

Τα μικρότερο μήκος των τελομερών έχει συσχετιστεί με την κακή πνευματική συμπεριφορά, τις ασθένειες λόγω ηλικίας, την πρόωρη γήρανση και πρόωρη θνησιμότητα. Το μήκος των τελομερών ρυθμίζεται από το ένζυμο τελομεράση, το οποίο ελαττώνεται από την αύξηση προ-φλεγμονωδών  κυτοκίνων και οξειδωτικό στρες. Στην πρόσφατη τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή μας, το συμπλήρωμα των ωμέγα-3 πολυακόρεστων λιπαρών οξέων (ΠΛΟ) μείωσε τη συγκέντρωση προ-φλεγμονωδών κυτοκινών στον ορό του αίματος. Αυτή η μελέτη αξιολόγησε κατά πόσον η συμπλήρωση των ωμέγα-3 ΠΛΟ επηρεάζει επίσης το μήκος των λευκοκυτταρικών τελομερών, την τελομεράση, και το οξειδωτικό στρες. Εκτός από τον έλεγχο των ομάδων για την αναλογία των ω-6/ωμέγα-3 ΠΛΟ, αξιολογήθηκαν επίσης οι ατομικές διαφορές στην προσκόλληση, την απορρόφηση, και το μεταβολισμό των ωμέγα-3. Σε αυτή την τετράμηνη μελέτη συμμετείχαν 106 υγιείς μη δραστήριοι υπέρβαροι μεσήλικες και ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας οι οποίοι έλαβαν (1) 2.5g/μέρα ωμέγα-3 ΠΛΟ, (2) l.25g/μέρα ωμέγα-3 ΠΛΟ, και (3) εικονικό ωμέγα-3 (placebo) κάθε ημέρα που αντιστοιχεί στις αναλογίες των λιπαρών οξέων που συστήνει η τυπική αμερικανική διατροφή.
Η χορήγηση αυτή μείωσε σημαντικά το οξειδωτικό στρες, όπως μετράται από το F2-ισοπροστανίων (ρ = 0,02). Η εκτιμώμενη μέση τιμή τους ήταν κατά 15% χαμηλότερη στις δύο ομάδες που έπαιρναν το πραγματικό συμπλήρωμα ωμέγα-3 σε σύγκριση με αυτούς που έπαιρναν το εικονικό ωμέγα-3. Οι αλλαγές στην αναλογία πλάσματος ω-6/ω-3 ΠΛΟ βοήθησαν στο  να διευκρινίσουν τον αντίκτυπο της παρέμβασης: το μήκος των τελομερών αυξήθηκε με την μείωση της αναλογίας ω-6/ω-3, ρ = 0,02. Τα δεδομένα υποδεικνύουν ότι η χαμηλότερη αναλογία ω-6/ω-3 ΠΛΟ μπορεί να επηρεάσει προς το καλύτερο τη γήρανση των κυττάρων (αντιγήρανση). Η τριάδα της Αντιγήρανσης είναι: η θεραπεία της φλεγμονής, του οξειδωτικού στρες, και της γήρανσης των κυττάρων του ανοσοποιητικού το οποίο σημαίνει ενεργοποίηση του μηχανισμού αυτοθεραπείας που μπορεί να βελτιωθεί επίσης και μέσω διατροφικών παρεμβάσεων. Η έρευνα αυτή διευρύνει την κατανόησή μας για τη σωστή αναλογία της ισορροπίας των ω6/ω3 (ωμέγα-6/ωμέγα-3) ΠΛΟ.

Από τον Δρ. Παναγιώτη Δρακόπουλο DHSc
Το μηχανισμό που προστατεύει το μήκος των τελομερών τον παρέχει η τελομεράση. Η τελομεράση είναι ένα ένζυμο με την ικανότητα, όχι να αντιγράφει γενετική πληροφορία, αλλά να συμπληρώνει και πάλι σε μήκος του τελομερές. Εάν η τελομεράση διατίθεται σε ικανές ποσότητες στα σημεία του οργανισμού που γίνονται οι κυτταρικές διαιρέσεις, δίνεται στα τελομερή η δυνατότητα να αποκαθίστανται πλήρως σε μήκος και το κύτταρο μπορεί και παραμένει έτσι βιολογικά ενεργό για πάντα. Έχουν μελετηθεί μονοκύτταροι οργανισμοί με αναλλοίωτη τη τελομεράση που τους κάνει αθάνατους σε ευνοϊκές συνθήκες περιβάλλοντος. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα είδος άλγης, η Tetrahymena thermophila. Εάν θέλετε Αντιγήρανση και Άριστη Υγεία κάθε πρωί να καταναλώνεται  2.5 γρ. μοριακά αποσταγμένα Ωμέγα-3.  Γι’ αυτό και εγώ από την τηλεόραση προτείνω τα Ωμέγα-3, αυτή η έρευνα όπως και πολλές άλλες με επικυρώνουν.

ΒΡΕΘΗΚΑΝ ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ
(γήρανσης – ασθένειας – μακροζωίας)
τα οποία ρυθμίζονται με τη Διατροφική Ζώνη

Ο Dr. Sears εφεύρε αυτό το διατροφικό μοντέλο (Μεσογειακή Διατροφική Ζώνη) το 1995, εγώ το έφερα στην Ελλάδα το 2001 και εμφανίστηκα στην τηλεόραση το 2002 προσπαθώντας να διαδώσω τη Μεσογειακή Διατροφική Ζώνη. Το 2007 βρέθηκα αντιμέτωπος με ιατρούς και διατροφολόγους (εκπομπή Ευαγγελάτου) διότι δεν καταλάβαιναν ότι η Μεσογειακή Διατροφική Ζώνη ρυθμίζει το ορμονικό σύστημα και οι ορμόνες ρυθμίζουν τα γονίδιά μας.

Είχα πει ότι το ανθρώπινο σώμα και κατ΄επέκταση το ορμονικό σύστημα μπαίνει σε δυσλειτουργία όταν διατρέφεται με υδατάνθρακες που έχουν υψηλό γλυκαιμικό φορτίο (GL) όπως (ψωμί, ζυμαρικά, μπισκότα, κέικ, ρύζι, καλαμπόκι και άλλα), πατάτα, φρούτα όπως η μπανάνα, και οι χυμοί φρούτων.
Η Dr. Cynthia Kenyon το ίδιο μοντέλο διατροφής το εφεύρε το 2010.
Η Dr. Cynthia Kenyon είναι μοριακός βιολόγος, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Φρανσίσκο, καθηγήτρια έρευνας στον Αντικαρκινικό Σύλλογο, Διευθύντρια στο κέντρο βιολογίας και γήρανσης Hillblom και είναι προτεινόμενη για βραβείο Νόμπελ.
Η Dr. Kenyon αναφέρει: Έχω αποκόψει όλο το άμυλο όπως ζυμαρικά, πατάτες, ψωμί, ρύζι και φρουτοχυμούς χωρίς τις ίνες τους. Αντ’ αυτών τρώω σαλάτες, ελαιόλαδο και ξηρούς καρπούς, τόνους από πράσινα λαχανικά μαζί με τυρί, κοτόπουλο, ασπράδια αυγών και ψάρι.  
Απο τον Δρ. Π. Δρακόπουλο DHSc: αυτό το διατροφικό πρόγραμμα είναι η Διατροφική Ζώνη.

Μπορεί η αφαίρεση των κακών υδατανθράκων (άμυλο και ζάχαρη) από τη
διατροφή σας να σας βοηθήσει να ζήσετε περισσότερο;

Δημοσιεύτηκε από τον Jerome Burne στις 29 Οκτωβρίου 2010

Είναι ένας ασυνήθιστος ισχυρισμός. Αλλά, οι επιστήμονες λένε ότι μπορεί να επιμηκύνετε τη διάρκεια της ζωής σας (μακροζωία) και να παραμείνετε σε φόρμα κατά τη διάρκεια των γηρατειών σας – με μια απλή διατροφική αλλαγή που ενεργοποιεί τα γονίδια της νεότητάς σας.
Τον τελευταίο αιώνα αυτές οι εξελίξεις αύξησαν το μέσο όρο ζωής κατά περισσότερο από 50%, από 50 σε 88 χρόνια.
Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται στο ότι αυτή η μακροβιότητα δεν συνεπάγεται και πιο υγιή ζωή (το Αλτσχάιμερ, τον καρκίνο, το διαβήτη, την παχυσαρκία,  την υπέρταση και τις καρδιοπάθειες).
Σήμερα, ωστόσο, μια Αμερικανίδα γενετίστρια πιστεύεται ότι έχει ανακαλύψει το μυστικό για μια μακροζωία γεμάτη υγεία και ενέργεια. Και η απάντηση μπορεί να είναι τόσο απλή όση η μείωση των υδατανθράκων.
Η καθηγήτρια Dr. Cynthia Kenyon, η οποία προτείνεται από πολλούς ειδικούς για το Βραβείο Νόμπελ, με αφορμή την έρευνά της στο πεδίο της γήρανσης, ανακάλυψε ότι οι υδατάνθρακες που καταναλώνουμε — όπως μπανάνες, πατάτες, ψωμί, ζυμαρικά, μπισκότα, κέικ και ρύζι — επηρεάζουν άμεσα δύο γονίδια-κλειδιά που ελέγχουν τη νεότητα και τη μακροζωία.
Έκανε την εντυπωσιακή ανακάλυψή της, πραγματοποιώντας μελέτη σε roundworms (νηματώδες σκουλήκι), ειδικά το C Elegans, ένα σκουλήκι μεγέθους ενός εκατοστού που ζει στο χώμα σε εύκρατα κλίματα ανά τον κόσμο.
Ελέγχοντας κάποια από τα γονίδιά τους, μπόρεσε να αυξήσει τη διάρκεια της ζωής τους σχεδόν κατά 6 φορές περισσότερο από το κανονικό. “Όχι μόνο αυτό, αλλά ξέρουμε επίσης πως να τα κρατήσουμε υγιή καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους”,  είπε στο κοινό του Welcome Collection στο Λονδίνο στις αρχές αυτού του μήνα.
Οπότε, τι σχέση έχουν τα σκουλήκια με εμάς;
Μεγάλη απ’ ότι φαίνεται. Η δουλειά της Καθηγήτριας Kenyon έχει αναπαραχθεί επιτυχώς σε εργαστήρια ανά τον κόσμο — τα γονίδια που βρήκε ότι ελέγχουν τη γήρανση στα σκουλήκια, κάνουν το ίδιο πράγμα στους αρουραίους, στα ποντίκια και στις μαϊμούδες, ενώ είναι ενεργά και στους ανθρώπους.
Η δουλειά αυτή έχει φέρει επανάσταση στις γνώσεις μας στο πεδίο της γήρανσης, εξηγεί ο Dr. Jeff Holly, καθηγητής κλινικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Bristol.
“Πριν από δέκα χρόνια νομίζαμε ότι η γήρανση ήταν μάλλον το αποτέλεσμα ενός αργού μαρασμού, σαν ένα είδος σκουριάσματος, αναφέρει”. “Αλλά η καθηγήτρια Kenyon έδειξε ότι δεν είναι θέμα φθοράς, αντιθέτως είναι μια διαδικασία που ελέγχεται από γονίδια.  Αυτό ανοίγει το δρόμο προκειμένου να πως μπορούμε να την επιβραδύνουμε”.
Οπότε, πως μπορεί ένα σκουλήκι να κρατά το κλειδί για την ανθρώπινη γήρανση;
Στις 18 μέρες ζωής, το μέσο roundworm (νηματώδες σκουλήκι) είναι πλαδαρό, νωχελικό και ρυτιδιασμένο. Μετά από δυο μέρες πεθαίνει.
Ωστόσο, η καθηγήτρια Kenyon, του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, Σαν Φρανσίσκο, βρήκε ότι η μείωση της ενεργητικότητάς ενός μόνο εκ των γονιδίων τους είχε σημαντικά αποτελέσματα.
“Αντί να πεθαίνουν σε διάστημα 20 ημερών, η πρώτη ομάδα από μεταλλαγμένα σκουλήκια που φτιάξαμε έζησε για παραπάνω από 40 ημέρες, αναφέρει”.
“Και δεν ήταν πλαδαρά και μαραμένα — συμπεριφέρονταν σαν νεαρά. Ήταν ένα πραγματικό σοκ για εμάς. Σε ανθρώπινους όρους, ήταν αντίστοιχο σαν να μιλάτε με κάποιον που νομίζατε ότι ήταν 30 ετών και να ανακαλύπτετε ότι στην πραγματικότητα είναι 60 ετών.”
Με πιο έξυπνους γενετικούς χειρισμούς, έχει καταφέρει κάποια από τα σκουλήκια της να ζήσουν μέχρι και 144 ημέρες. Μια αύξηση αυτής της μακροβιότητας θα επέτρεπε στους ανθρώπους να ζήσουν μέχρι 450 χρόνια.
Αλλά, αυτό που ανακάλυψε η καθηγήτρια Kenyon ήταν το γιατί η δραστική μείωση – από μπανάνες και πατάτες μέχρι ψωμί, ζυμαρικά, μπισκότα, ρύζι και φρουτοχυμό είχε τόσο θεαματικό αποτέλεσμα.
Ανακάλυψε ότι άλλαζε ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονταν δύο πολύ σημαντικά γονίδια. Απενεργοποίησε το γονίδιο που ελέγχει την ινσουλίνη, πράγμα το οποίο συνακόλουθα ενεργοποιούσε ένα άλλο γονίδιο, το οποίο δρούσε σαν ελιξίριο ζωής.
“Αστειευόμενοι, ονομάσαμε το πρώτο γονίδιο Grim Reaper γιατί όταν ενεργοποιείται το προσδόκιμο ζωής (μακροζωία) είναι αρκετά σύντομο, εξηγεί”.
Το δεύτερο “ελιξίριο” – γονίδιο φαίνεται ότι επιφέρει όλες τις αντιγηραντικές ωφέλειες — η ονομασία του είναι DAF 16, αλλά μετονομάστηκε με το παρατσούκλι ‘Sweet Sixteen’ καθώς μετέτρεπε τα σκουλήκια σε εφήβους.
“Στέλνει οδηγίες σε 100αδες γονίδια ανάπλασης και ανανέωσης’, αναφέρει η καθηγήτρια Kenyon.
Αυξάνονται το απόθεμά σας σε φυσικά αντιοξειδωτικά, ενώ μειώνονται οι καταστροφικές ελεύθερες ρίζες”.
Αυτές αποτελούν συστατικά που παράγονται από το σώμα μας και το περιβάλλον, που συνδέονται με πλήθος ασθενειών από καρκίνο μέχρι Αλτσχάιμερ.
Το γονίδιο Sweet Sixteen ενισχύει επίσης συστατικά που εξασφαλίζουν την καλή λειτουργία του δέρματος και των πρωτεϊνών που συνθέτουν τους μυς, το ανοσοποιητικό σύστημα γίνεται πιο ενεργό στην καταπολέμηση της μόλυνσης,  και τα γονίδια που είναι ενεργά στον καρκίνο, απενεργοποιούνται, πρόσθεσε.
Η ανακάλυψη του γονιδίου Grim Reaper ώθησε την καθηγήτρια να αλλάξει δραματικά τη διατροφή της, μειώνοντας τους κακούς υδατάνθρακες, επειδή οι υδατάνθρακες κάνουν το σώμα μας να παράγει περισσότερη ινσουλίνη (για να μαζέψει το παραπάνω σάκχαρο του αίματος που παράγουν οι υδατάνθρακες), και η παραπάνω ινσουλίνη συνεπάγεται ένα πιο ενεργό Grim Reaper (γονίδιο της γήρανσης).
Οπότε, το ζωτικό δεύτερο γονίδιο, το “ελιξίριο”  δεν ενεργοποιείται. Για να το τσεκάρει αυτό, πρόσθεσε μια μικρή ποσότητα γλυκόζης από ζάχαρη στη συνηθισμένη διατροφή κάποιων σκουληκιών της στα οποία είχαν τροποποιηθεί τα γονίδια με αποτέλεσμα να ζουν μακρύτερες και πιο υγιείς ζωές. “Το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό,’ αναφέρει. ‘Η ζαχαρώδης γλυκόζη μπλόκαρε τα γονίδια της “νεότητας” και έχασαν τα περισσότερα από τα υγιή γονίδιά τους”.
Είναι όμως αυτό ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό του roundworm (νηματώδες σκουλήκι) ή μήπως το έχουμε όλοι;
Ακολουθώντας το δρόμο που χάραξε η Kenyon, άλλοι ερευνητές άρχισαν να ερευνούν για τον συνδυασμό Grim Reaper/ Sweet Sixteen και σε άλλα ζώα — και φυσικά στους ανθρώπους. Το βρήκαν. Ένα στοιχείο προήλθε από μια μικρή κοινότητα που ζει απομακρυσμένη στο βόρειο Ecuador, οι οποίοι δεν εμφανίζουν καρκίνο, διαβήτη και παχυσαρκία. Τους λείπει το κομμάτι του γονιδίου Grim Reaper που ελέγχει μια ορμόνη που λέγεται αυξητικός παράγοντας ινσουλινικού τύπου. Το δια ταύτα είναι ότι ψηλώνουν μόνο μέχρι ενός σημείου (1.50) γιατί τους λείπει αυτή η ορμόνη.
H Dr. Kenyon αναφέρει: Για την ακρίβεια η κατανάλωση υδατανθράκων (ρύζι, μακαρόνια, πατάτα, ψωμί και μπανάνα) υψηλών σε γλυκαιμικό φορτίο (GL), είναι οι “μεγάλοι δολοφόνοι” της υγείας.
Η δουλειά της καθηγήτριας Kenyon έχει προκαλέσει ενθουσιασμό στις φαρμακευτικές εταιρίες που ερευνούν για μόρια που μειώνουν το Grim Reaper και αυξάνουν το Sweet Sixteen.
Οπότε πρέπει όλοι να μειώσουμε τους κακούς υδατάνθρακες για να μειώσουμε τα επίπεδα της ινσουλίνης;
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Kenyon έχει κάνει εντυπωσιακή ανακάλυψη, και της “αξίζει το βραβείο Nobel για τα ευρήματά της στο πεδίο της γήρανσης”, αναφέρει ο David Gems, υποδιευθυντής του Ιδρύματος Υγιούς Γήρανσης στο University College του Λονδίνου.
H καθηγήτρια Kenyon αναφέρει: “Απο τότε που έκανα την ανακάλυψη έχω αποκόψει όλο το άμυλο όπως ζυμαρικά, πατάτες, ψωμί, ρύζι και μπανάνες. Αντ’ αυτών τρώω σαλάτες, ελαιόλαδο και ξηρούς καρπούς, τόνους από πράσινα λαχανικά μαζί με τυρί, κοτόπουλο, ασπράδια αυγών, μπιφτέκι και ψάρι χωρίς βούτυρο”.
Θα μπορούσαμε να έχουμε δύο εντελώς διαφορετικές καριέρες αν μπορούσαμε να διατηρήσουμε την υγεία μας μέχρι τα 90, αναφέρει. Πόσο συναρπαστικό θα ήταν αυτό!

Η ίδια αναφέρει: Οι επιστήμονες τώρα άρχισαν να μελετούν την Διατροφική Ζώνη επιστημονικά.
Η Dr. Cynthia Kenyon που έκανε αυτή την ανακάλυψη είναι μοριακός βιολόγος, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Σαν Φρανσίσκο, καθηγήτρια έρευνας στον Αντικαρκινικό Σύλλογο, Διευθύντρια στο κέντρο βιολογίας και γήρανσης Hillblom και είναι προτεινόμενη για βραβείο Νόμπελ.

Για αναζήτηση της έρευνας
http://www.dailymail.co.uk/health/article-1323758/Can-cutting-Carbohydrates-diet-make-live-longer.html

Το σχόλιο του Δρ. Π. Δρακόπουλου DHSc
Τώρα τι έχετε να πείτε διατροφολόγοι και ιατροί που διαφωνούσατε με τη Διατροφική Ζώνη (εκπομπή Ευαγγελάτου).
Τελικά μετά απο την έρευνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την ανακάλυψη της Dr. Cynthia Kenyon, την έρευνα του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, της Διαβητικής Κλινικής Joslin, του Ιατρικού Κέντρου Tufts, της Ιατρικής Σχολής Tufts,  και του Νοσοκομείου Βετεράνων Rogers William, για το καινούργιο  μοντέλο διατροφής, θα πρέπει τα ΑΕΙ  στη διαιτολόγια και ΤΕΙ στη τεχνολογία τροφίμων και διατροφής  να αρχίσουν να διδάσκουν τη Διατροφική Ζώνη.

Δρ. Παναγιώτης Δρακόπουλος DHSc